ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
«Α! τα σημάδια που Σου αφήσαν
τα καρφιά
στην άχραντή σου με γυρίσαν ομορφιά.
Ο Κύριός μου και ο Θεός μου!
Φως! Πονώ.
Στα τετραπέρατα του κόσμου
να γενώ
προσκυνητής και δοξαστής Σου
μια φορά
δος, για τ’ Αγίου
Σου παραδείσου
τη χαρά»
(«Θωμάς»)
Εσύ Ανέστης! Εγώ;
Μια νύχτα κρατώ το Φως Σου, μα τ’ αφήνω να σβήσει στους λογισμούς του κόσμου
μου. Κρατώ την λαχτάρα να βαδίσω μαζί Σου στους Εμμαούς, φεύγοντας σταδίους εξήκοντα
από μέριμνες, ιδέες, σκέψεις, εικόνες, ακόμη κι ανθρώπους, μόνο να μου εξηγείς
τα εν τη οδώ, μα είναι τόσο άκαυτη και άκλαυτη η καρδιά μου που ενώ μου μιλάς,
δεν σε βλέπω. Και στην απιστία μου ζητώ να ψαύσω τα καρφιά Σου, την πλευρά Σου,
τους πόνους Σου για μένα, μα δεν σε βλέπω στα μάτια του διπλανού, στον πόνο του,
στην καρδιά που χρειάζεται αγάπη και αποστρέφω το πρόσωπό μου. Εσύ όμως Ανέστης.
Κι επιμένεις να με καλείς προσκυνητή Σου. Μου δίνεις τον χρόνο μου, όπως σ’ όλους τους ανθρώπους. Μου λες να μη μένω σε ό,τι
ζω, όχι γιατί δεν μπορείς να το γιατρέψεις, αλλά γιατί δεν ήρθε η ώρα. Να σε
αφήσω να με φωτίσεις και θ’ αλλάξουν όλα. Κάτι με σπρώχνει να πέσω στα πόδια
Σου και κάτι με κρατά. Δος μου να πω το ΝΑΙ, βοήθα με να Σε κρατήσω!
π. Θ.
2 Μαΐου 2021
Κυριακή του Πάσχα
