π. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΚΡΥΦΤΟ (εκδόσεις ΑΡΜΟΣ)
ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ 15-
Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, γνωστός από την μπλογκόσφαιρα του Διαδικτύου ως «π. Λίβυος», είναι ένας κληρικός με σύγχρονο και ταυτόχρονα παραδοσιακό πνεύμα, από αυτούς που καταφέρνουν να εγχρονίσουν το μήνυμα της πίστης σε μία σειρά θεμάτων καίρια υπαρξιακών, όπως είναι η αγάπη, οι σχέσεις, ο θάνατος, η πίστη, η ανθρώπινη ανημπόρια. Τα κείμενά του συγκεντρώνουν πλήθος αναγνωστών. Ο ίδιος ζει σε ένα χωριό της Κρήτης και κάνει τον αγώνα του, όντας έγγαμος, πατέρας τριών παιδιών.
Το τελευταίο βιβλίο του «Ένας Θεός που έπαιζε κρυφτό- η ‘σιωπή’ του Θεού στις δοκιμασίες των ανθρώπων», ίσως το καλύτερο από όσα έχει γράψει μέχρι τώρα, πραγματεύεται ένα θέμα πολύ δύσκολο για τους χριστιανούς και όχι μόνο τους κληρικούς. Το «γιατί; «δοκιμαζόμαστε και, κυρίως, γιατί ο Θεός δεν εμφανίζεται στις δοκιμασίες μας με τον τρόπο που θα θέλαμε και περιμένουμε. Ο συγγραφέας βρίσκει ευκαιρία να παραθέσει την πατερική παράδοση της Εκκλησίας σχετικά με το θέμα του κακού, ότι αυτό είναι ανυπόστατο, δεν δημιουργήθηκε από τον Θεό, αλλά είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης πτώσης και την ίδια στιγμή προσωποποιημένο στον διάβολο, ο οποίος το επέλεξε. Καλό και κακό δεν μπορούν να συνυπάρχουν ως αποτελέσματα του έργου του Θεού. Το κακό είναι αναιρετικό του καλού και ο Θεός δεν είναι αντιφατικός.
Ο συγγραφέας τονίζει μία μεγάλη αλήθεια: δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε το θέλημα του Θεού με τις δικές μας δυνάμεις. Η απάντηση στις δοκιμασίες είναι η εμπιστοσύνη. Είναι η προσευχή. Είναι μία προσμονή, την οποία μόνο η πίστη μπορεί να γεννήσει στις καρδιές μας. Είναι η αγάπη που αφήνεται και δεν απαιτεί. Αυτός ο δρόμος δεν μπορεί να είναι ψυχολογικοποιημένος μόνο. Περνά μέσα από την Εκκλησία, όχι όμως αυτή της βεβαιότητας, του φανατισμού, της απολυτότητας, αλλά της κατανόησης της ανθρώπινης αγωνίας, μιας αγιότητας όχι των υπερανθρώπων, αλλά των απλών και καθημερινών που σηκώνουν τον σταυρό τους και αφήνονται στο έλεος του Θεού.
«Θέλησες να είμαι εγώ, για να είσαι Εσύ. Γιατί μονάχα στο ποσοστό που είμαστε ο εαυτός μας, μπορούμε να Σε συναντήσουμε, Θεέ μου,. Αλλιώς, σαν δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε, πώς θα Σε γνωρίσουμε; Με μάσκες, γνωριμίες δεν γίνονται. Μόνο πρόσωπο προς πρόσωπο. Πρέπει να είσαι για να γίνεις», γράφει χαρακτηριστικά ο π. Χαράλαμπος.
Εξαιρετικός ο διάλογος με κείμενα των Χρήστου Γιανναρά, Ολιβιέ Κλεμάν, του Σταύρου Ζουμπουλάκη, του αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου, του επισκόπου Αντωνίου Μπλουμ, του π. Σεραφείμ Ρόουζ, του π. Γερμανού της Αλάσκας και του Φερνάντο Πεσσόα, αλλά και Πατέρων της Εκκλησίας, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Κάποτε ο Θεός παίζει κρυφτό μαζί μας. Παιδίον νέον έγινε για μας. Τα μυστικά θέλουν χρόνο και αγάπη για να αποκαλυφθούν. Κυρίως να βιωθούν. Και ο Θεός έχει την αιωνιότητα, την οποία μας την δωρίζει, για να μάθουμε ακόμη περισσότερο πόσο μας αγαπά. Ο χρόνος μάς δίδεται εδώ για να εμπιστευθούμε. Εκεί όλα θα είναι ανοιχτή καρδιά και ύπαρξη, κοινωνία προσώπων, με τον Χριστό και τους Αγίους.
Σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα το βιβλίο!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
