Συνεχώς ακούμε κακές ειδήσεις. Η οικονομική κρίση, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, αλλά και πολλοί συνάνθρωποί μας, μαζί με τις μικρότερες ή μεγαλύτερες δοκιμασίες της ζωής, μας κάνουν να θέλουμε από κάπου να πιαστούμε, να ξεφύγουμε, να βρούμε χαρά.
Τα Χριστούγεννα πάντα αλλάζουν τη διάθεσή μας. Τα στολίδια, τα τραγούδια, τα δώρα, η οικογένεια, οι διακοπές, οι ευχές που ανταλλάσσουμε, όλα αυτά κινούνται γύρω από έναν άξονα: το παιδί και την παιδικότητα. Παιδί έγινε ο Χριστός, παιδί ζητά από όλους μας, μικρούς και μεγάλους, να παραμείνουμε ή να γίνουμε, ενώ τα μηνύματα των Χριστουγέννων όπως η αγάπη, η ειρήνη, η έγνοια για τους φτωχούς, το ξεπέρασμα των διαφορών, μαρτυρούν την ανάγκη για παιδική καρδιά.
Η χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα μπορεί φέτος να αλλάξει την διάθεσή μας. Βεβαίως τα προβλήματά μας δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Και μόνο όμως το ότι θα λάβουμε παρηγοριά, το ότι θα βλέπουμε γύρω μας μια αλλιώτικη εικόνα, μπορεί να μας βοηθήσει να δούμε τη ζωή με λιγότερη απελπισία, να εκτιμούμε τον μέσα κόσμο μας, να γίνουμε άνθρωποι που δεν μένουμε μόνο στον εαυτό μας, αλλά νοιαζόμαστε και για τους γύρω μας. Και το μοίρασμα δίνει άλλη ρότα.
Σ’ αυτό το κλίμα η Εκκλησία μας καλεί να μη μείνουμε μόνο σ’ αυτήν την εξωτερική αλλαγή διάθεσης, αλλά να στοχεύσουμε και στο να συναντήσουμε αληθινά το Χριστό. Στολίδι να γίνει η αγάπη. Δώρο σ’ Αυτόν η εξομολόγηση για τις μικρότερες ή μεγαλύτερες αμαρτίες μας. Τραγούδι η συλλογικότητα και όχι ο ατομισμός. Οι ευχές να γίνουν προσευχές, μικρές ή μεγάλες φωνές στο Χριστό να δώσει λύσεις εκεί που εμείς δεν μπορούμε. Και η χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία να γίνει το κέντρο της γιορτής, όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά, με την θεία κοινωνία, όπου Εκείνος κάνει φάτνη την καρδιά μας κι εμείς παραμένουμε ή ξαναγινόμαστε παιδιά με το «παιδίον νέον, τον προ αιώνων Θεόν», που «δι’ ημάς εγεννήθη».
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
