Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Δεν φτάνει μόνο η πίστη, εκδόσεις Εν Πλω 2008. Ο δεύτερος τόμος των επιστολών του σύγχρονου Σέρβου Αγίου προς τα πνευματικά του παιδιά. Εντυπωσιάζει ο λόγος του ότι δεν φτάνει να λέμε ότι πιστεύουμε στο Θεό. Χρειάζεται να ντύσουμε την πίστη μας με σάρκα και ζωή. Ο Άγιος απαντά σε πλήθος ερωτημάτων, δίνοντας νόημα στη ζωή όλων, μικρότερων και μεγαλυτέρων. Ένα βιβλίο που σε γεμίζει χαρά κι ελπίδα, αλλά και σου δείχνει ότι η πίστη θέλει και τη δική σου συμμετοχή.
Αλκίνοος Ιωαννίδης, Νεροποντή. Ο Αλκίνοος πειραματίζεται με τους ήχους του στον καινούριο δίσκο του. Κάνει ένα ταξίδι στην πραγματικότητα του κόσμου μας, πιάνει την ευαισθησία μας, αλλά αποδομεί και τα δεδομένα της εποχής μας, όλους αυτούς που προπαγανδίζουν χωρίς να ζουν. Παράλληλα, με χιούμορ και ευαισθησία μας δίνει ομπρέλα στη νεροποντή της μοναξιάς, αλλά και μας δείχνει ότι αν από την ψυχή μας βγει η αγάπη σαν νεροποντή και μπόρα θα πλημμυρίσει ο κόσμος μας ελπίδα. Κι εκεί συναντιέται με τις ευαισθησίες του καθενός, βάζοντας μας σε ένα ενδιαφέρον ταξίδι.
Ηλία Λιαμή, Τα μυστικά του καιρού, εκδόσεις Διδαχή 2009. Πώς θα σας φαινόταν ένα ημερολόγιο στο οποίο θα σας αποκαλύπτονταν όχι ο φανερός χρόνος μας, αλλά εκείνος ο κρυφός, ο αφανέρωτος, αυτόν που ζούμε εντός μας; Δώδεκα κείμενα για τους μήνες που μας κάνουν να σκεφτόμαστε εκείνες τις μικρές στιγμές που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η ζωή μας αξίζει. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Είναι πρόσωπο κι έχει την άποψή του. Λόγος ζωντανός, ελκυστικός και γεμάτος από τη χαρά της πίστης. Ένας διάλογος με μικρούς και μεγάλους.
Μανώλης Φάμελος, Η στιγμή που κρατάει για πάντα. Ο Φάμελος είναι από τους πιο ενδιαφέροντες τραγουδοποιούς, με ψαγμένο στίχο, με επαφή με την νεανική πραγματικότητα και καλό ρυθμό στα τραγούδια του. Ο τελευταίος του δίσκος καταπιάνεται με τον κόσμο που μας περιβάλλει, την οικολογική και άλλη καταστροφή που μας απειλεί, αλλά και τις δυσκολίες του έρωτα και των ανθρώπινων σχέσεων. Από αυτούς που έχουν να μας προτείνουν τη συνάντηση με τον άλλο, το μοίρασμα και όχι το εύκολο προσπέρασμα.
Σοφίας Μαυροειδή -Παπαδάκη, Ιστορίες από το Βυζάντιο, τόμοι Α’, Β’, Γ’ εκδ. Πατάκη 2003. Το Βυζάντιο είναι από τις πλέον παρεξηγημένες περιόδους της Ιστορίας μας. Κι επειδή η Ιστορία είναι μόνο για εξέταση στα διαγωνίσματα, απομνημόνευση ή κουραστική επεξεργασία, έρχεται η λογοτεχνία που μας δίνει τη δική της όψη. Η γνωστή συγγραφέας για εφήβους έχει τον τρόπο να δώσει μέσα από τα βιβλία της την εικόνα του Βυζαντίου, των ηρώων του, της κοινωνίας του, με έναν άλλο τρόπο, καθόλου κουραστικό, όπου η γνώση είναι περιπέτεια, ήρωες και μοίρασμα. Για να μην ξεχνιόμαστε.
