Ο Άγιος Ιωάννης ο Νεομάρτυρας καταγόταν από την Πελοπόννησο (Μονεμβασιά) και έζησε στα χρόνια που ο ελλαδικός χώρος ήταν σκλαβωμένος από τους Τούρκους. Οι γονείς του ήταν χριστιανοί και ο πατέρας του μάλιστα ιερέας. Σε ηλικία δεκαπέντε ετών Τουρκαλβανοί έκαναν επιδρομή στο χωριό του. Έσφαξαν και αιχμαλώτισαν αρκετούς χριστιανούς ανάμεσα τους και την οικογένεια του Ιωάννη. Ο πατέρας του βρήκε τραγικό θάνατο και ο Ιωάννης με τη μητέρα του πήγαν αιχμάλωτοι στη Θεσσαλία, όπου και πουλήθηκαν ως δούλοι αρκετές φορές, χάνοντας ο ένας τον άλλον. Μετά από πολλές περιπέτειες, τους αγόρασε κάποιος πλούσιος Τούρκος στη Λάρισα.
Ο Τούρκος δεν είχε παιδιά και θέλησε να υιοθετήσει με την γυναίκα του τον Ιωάννη. Η επιθυμία του η μεγάλη δεν ήταν βέβαια ο υιοθετημένος του γιος να πιστεύει σε άλλον Θεό από εκείνον. Γι΄αυτό προσπαθούσε συνεχώς και με διάφορα μέσα, πότε με καλά λόγια και κολακείες, πότε με το άγριο, με προσβολές, απειλές και βασανηστήρια να πείσει τον Ιωάννη να ασπαστεί τον μουσουλμανισμό. Ο καλός μας ο Ιωάννης δεν έβρισκε συμπαράσταση ούτε από την γυναίκα του Αγαρηνού, η οποία επιχειρούσε με μάγια και ξόρκια να τον πλανέψει, να τον γοητεύσει και να τον παντρέψει με μουσουλμάνα, ώστε να αλλαξοπιστήσει. Μια μέρα τόσο είχε θυμώσει ο Αγαρηνός που χτυπώντας τον και με την απειλή του ξίφους τον πήγε στο τζαμί, όπου οι Μουσουλμάνοι προσεύχονταν και τον βασάνισε δημόσια μαζί με τους ομόθρησκούς του. Η απάντηση του Ιωάννη ήταν « Δεν γίνομαι Τούρκος εγώ, Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θέλω να πεθάνω».
Αυτό που έκανε έξαλλο τον μουσουλμάνο ήταν η επιμονή του Ιωάννη να νηστεύει τηρώντας με ευλάβεια ό,τι η πίστη του όριζε. Όταν έφτασε η νηστεία του δεκαπενταύγουστου ο Αγαρηνός έκλεισε τον Άγιο στο υπόγειο, όπου ήταν στάβλος για άλογα και για δεκαπέντε μέρες πότε τον είχε κρεμασμένο και άναβε φωτιά από κάτω στα άχυρα για να τον τυραννά και πότε τον χτυπούσε με ξίφος, με σκοπό να κάμψει τη θέλησή του και να σταματήσει τη νηστεία. Στήριγμά του σ΄αυτές τις φριχτές δοκιμασίες και σε όσες ακολούθησαν αργότερα ήταν η προσευχή και η Χάρις του Θεού. Ο Αγαρηνός δε λύγισε ούτε από τις ικεσίες της μητέρας του και έφτασε στο σημείο να τον αφήνει μέρες νηστικό. Η μητέρα παρακαλούσε τον Ιωάννη να φάει και ο Θεός του έλεγε θα τον συγχωρούσε, γιατί δεν θα το έκανε με τη θέλησή του.Ο άγιος όμως δε δεχόταν. Ούτε τα δάκρυα της μητέρας του και τα λόγια της, ούτε τα βασανιστήρια του Αγαρηνού, ούτε οι πόνοι και η πείνα τον λύγισαν. Τότε ο μουσουλμάνος, μη μπορώντας να αντέξει τέτοια ήττα, θύμωσε και τον μαχαίρωσε στην καρδιά.
Δύο μέρες μετά, στις 21 Οκτωβρίου 1773, (ημέρα εορτής σήμερα του Αγίου), ο Ιωάννης κοιμήθηκε και το άγιο του λείψανο ευωδίαζε άφθαρτο για χρόνια μετά.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
Άγιος Ιωάννης ο Νεομάρτυρας: Ο Άγιος ήταν παιδί δεκαπέντε ετών και παρά τη μικρή του ηλικία τυραννίστηκε και βασανίστηκε για την αγάπη του Θεού.
Εξισλαμισμός: Οι μουσουλμάνοι πολλές φορές ανάγκαζαν τους χριστιανούς να αλλάξουν πίστη, να εξισλαμιστούν. Συνήθως τους πίεζαν με την απειλή του θανάτου, με φοβερά βασανιστήρια. Ο εξισλαμισμός πότε αφορούσε ένα πρόσωπο ή και περισσότερα πότε ακόμη και ολόκληρα χωριά. Όποιος δε δεχόταν, συνήθως θανατωνόταν.
Προσευχή: Ο βίος του αγίου Ιωάννη του νεομάρτυρα, όπως και πολλών αγίων μας έχει κύριο χαρακτηριστικό του την προσευχή, τη γλυκειά συνομιλία με το Θεό που απευθύνεται από τον πιστό οποιαδήποτε στιγμή της μέρας και σε οποιοδήποτε μέρος και κατάσταση ο χριστιανός βρίσκεται. Η Θεία Χάρις δεν αφήνει τον άνθρωπο που προσεύχεται.
Νηστεία: Ο Χριστός μας νήστεψε σαράντα μέρες στην έρημο προσευχόμενος και ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής ζούσε μόνο μέλι και ακρίδες. Ο Χριστός μας συμβούλευε τους Αποστόλους να νηστεύουν και να προσεύχονται γιατί διαφορετικά δεν μπορούσαν να διώξουν το κακό από την ζωή των ανθρώπων. Η Εκκλησία μας έχει καθιερώσει ως νηστείες μέρες πριν από πολύ σημαντικές εορτές όπως των Χριστουγέννων, του Πάσχα, της Κοιμήσεως της Θεοτόκου κ.α Οι μέρες Τετάρτη και Παρασκευή έχουν οριστεί ως μέρες νηστείας. Ωφέλιμο είναι να ξεχωρίζουμε τη νηστεία από τη δίαιτα. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει αποχή από συγκεκριμένα φαγητά για συγκεκριμένους λόγους. Στη νηστεία όμως ο χριστιανός εγκρατεύεται όχι μόνο για λόγους σωματικής υγείας αλλά και ψυχοπνευματικής. Η νηστεία είναι ένα μέσο ο άνθρωπος να συγκεντρωθεί περισσότερο στην αγάπη του Θεού και να μην απασχολεί το νου του με υλικές επιθυμίες. Νηστεία όμως δε γίνεται μόνον από τα φαγητά αλλά και από τις άσχημες σκέψεις, συναισθήματα και πράξεις.
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Γιατί ο Άγιος δε θέλησε να φάει από τα φαγητά των μουσουλμάνων;
2. Σε τι τον ωφέλησε η στάση του αυτή;
3. Σήμερα είναι εύκολο να κάνουμε νηστεία;
4. Στα ευαγγέλια βλέπουμε τον Ιησού να νηστεύει και να τρώει;
5. Τι σημαίνει η τροφή για τον χριστιανό;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η νηστεία και η προσευχή προσφέρει στον χριστιανό με τη βοήθεια του Θεού δύναμη, για ν’ αντέχει στις κακουχίες και στους πειρασμούς.
Κἐρκυρα, 25 Οκτωβρίου 2008
