Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος
Πριν από πολλά χρόνια, το 296 μ. Χ. τότε που αυτοκράτορας ήταν ο Μαξιμιανός, δύο νέοι και ωραίοι στρατιώτες, από σπουδαία οικογένεια, ο Σέργιος και ο Βάκχος ήταν στενοί φίλοι και όλοι στο βασίλειο τους θαύμαζαν για την ανδρεία και τα στρατιωτικά χαρίσματά τους. Ήταν μάλιστα και αρχηγοί στρατιωτικής σχολής, όπου εκπαίδευαν νέους στρατιώτες. Όλοι πίστευαν πως και οι δύο ήταν ειδωλολάτρες. Όταν κατάλαβαν όμως ότι είναι χριστιανοί, ξεκίνησαν να τους κατηγορούν αυτοί που τους ζήλευαν και έπειτα ήρθαν τα βασανιστήριά τους.
Αφού αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, ο βασιλιάς οργισμένος διατάζει να τους φορέσουν γυναικείες στολές και από ένα σιδερένιο κλοιό στο λαιμό. Τους περιέφεραν στην πόλη για να γελοιοποιηθούν, αλλά οι άγιοι όχι απλώς δεν ντράπηκαν, αλλά διαρκώς προσεύχονταν στο Θεό.
Ο βασιλιάς τους λέει πως τους θεωρεί και δικούς του φίλους και ζητάει να σεβαστούν τη φιλία του και να σταματήσουν να πιστεύουν στο Χριστό. Οι άγιοι όμως του απαντούν: « Εμείς δε φανήκαμε αχάριστοι. Γνωρίζουμε πως είσαι βασιλιάς μας και ακούγαμε όλα τα προστάγματά σου. Τώρα όμως που μας ζητάς να αρνηθούμε το Θεό μας δε θα υπακούσουμε».
Θυμωμένος ο βασιλιάς στέλνει τους Αγίους στο δούκα Αντίοχο προστάζοντάς τον να τους αλλάξει με κάθε τρόπο την πίστη και αν δεν τα καταφέρει να τους θανατώσει. Ο κόσμος που έβλεπε τους Αγίους τους θαύμαζε για την ευγένεια και την ελευθερία τους. Το ίδιο και ο δούκας. Απορούσε μάλιστα: πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο γενναίοι και τολμηροί ώστε να προτιμούν το θάνατο από τη δόξα και τη φιλία του βασιλιά;
Οι άγιοι φυλακίζονται χωρίς όμως να σταματούν να προσεύχονται. Όταν αποκοιμούνται βλέπουν έναν άγγελο πλημμυρισμένο στο φως να τους λέει: « Μη φοβάστε δούλοι του Χριστού, αλλά να έχετε θάρρος και στερεή πίστη και ο Θεός θα σας βοηθήσει».
Ο Αντίοχος τους καλεί και με λόγια κολακευτικά, παριστάνοντας δήθεν πώς είναι φίλος τους ξεκαθαρίζει πως παρόλο που τους εκτιμάει και τους οφείλει ευχαριστίες- στο Σέργιο ιδίως που τον είχε βοηθήσει να γίνει δούκας- δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση στο βασιλιά και θα αναγκαστεί να τους θανατώσει. « Εμείς δε φοβόμαστε αυτά που κυλάνε και φθείρονται, ούτε τιμή και δόξα ζητάμε. Μόνο το Χριστό θέλουμε να κερδίσουμε και τη βασιλεία του ποθούμε».
Τον Βάκχο τον έβαλαν σε μια ρόδα επάνω και του τέντωσαν το σώμα τόσο, ώστε να πεθάνει από τα φρικτά βασανιστήρια. Όταν όμως έδωσαν το σώμα του να το φάνε τα θηρία, αυτά ούτε που το άγγιξαν. Το ίδιο βράδυ ο φυλακισμένος Σέργιος βλέπει να φανερώνεται στον ύπνο του ο αγαπημένος του φίλος Βάκχος, δίνοντάς του κουράγιο και υπομονή. Έτσι, ο Σέργιος με δύναμη στην ψυχή του, υπομένει και αυτός την επόμενη μέρα φρικτά βασανιστήρια. Άγγελος Κυρίου όμως, θεραπεύει τις πληγές του. Οι δικαστές οργισμένοι τότε διατάζουν να αποκεφαλιστεί. Έτσι και γίνεται, αφού πριν ζητάει να προσευχηθεί στο Θεό. Ζητάει από το Θεό συγχώρεση και τον ευχαριστεί για την αγάπη του. Τότε ακούει μια φωνή να τον προσκαλεί στην αιώνια Ζωή, δίπλα στο Χριστό.
Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος έμειναν αχώριστοι και αγαπημένοι φίλοι χάρις την κοινή πίστη τους και την αγάπη τους για το Χριστό, μένοντας ενωμένοι αιώνια κοντά του. Τη μνήμη τους τιμάμε κάθε χρόνο στις 7 Οκτωβρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
Σέργιος και Βάκχος: Άγιοι της εκκλησίας μας που με τη φιλία τους και την κοινή πίστη τους στο Χριστό έμειναν αιώνια ενωμένοι και αγαπημένοι. Υπήρξαν σπουδαίοι στρατιώτες. Έζησαν στα χρόνια που κυβερνούσαν οι ρωμαίοι αυτοκράτορες, διώκονταν οι χριστιανοί και πολλοί από αυτούς μαρτυρούσαν. Το δρόμο του μαρτυρίου ακολούθησαν και αυτοί.
Γενναίοι και δοξασμένοι: παρόλο που τόσο ο λαός όσο και ο βασιλιάς τους εκτιμούσαν και τους θεωρούσαν σπουδαίους για τις ικανότητές τους, αυτοί δε δίστασαν να υποστηρίξουν την πίστη τους στο Χριστό και θυσιάζοντας τη ζωή τους να χάσουν κάθε τιμή και δόξα που προερχόταν από αυτό τον κόσμο. Δεν άφησαν να τους κυριεύσει η υπερηφάνεια ότι είναι σπουδαίοι.
Προσευχή: αυτό που βοηθούσε την πίστη τους και την αγάπη τους στο Χριστό να μείνουν σταθερές ήταν η προσευχή που δεν έλειπε από κάθε στιγμή. Η προσευχή είναι ομιλία με το Θεό και γίνεται δύναμη που μας δίνει χαρά και μας στηρίζει, όποιον κίνδυνο και αν αντιμετωπίζουμε.
Φιλία: Η φιλία του βασιλιά και του δούκα δεν ήταν αληθινή, γιατί δεν υπήρχε πραγματική αγάπη. Η αληθινή αγάπη που είναι πρώτα αγάπη για το Χριστό αφήνει τον άλλο ελεύθερο να πιστεύει όπου θέλει και δε βάζει το μαχαίρι στο λαιμό. Αληθινή και ακλόνητη ήταν η φιλία των Αγίων, που ήταν πρώτα φιλία με το Χριστό.
Ερωτήσεις
1. Ποια ήταν τα πιο ωραία χαρακτηριστικά στη ζωή των αγίων;
2. Γιατί οι Άγιοι δεν άκουσαν το βασιλιά;
3. Τι τους βοήθησε να αντέξουν τη δοκιμασία του μαρτυρίου;
4. Πώς μπορούμε να είμαστε αληθινοί φίλοι μεταξύ μας;
5. Πότε μια φιλία χαλάει; Πώς μπορούμε να διαλέγουμε τους φίλους μας;
6. Ο Χριστός ευλογεί τη φιλία;
Συμπέρασμα: Η αληθινή φιλία υπάρχει σ’ αυτούς που αγαπούνε το Χριστό και κατόπιν μπορούν να αγαπούν τους ανθρώπους!
ΑρκτικόλεξοΠριν από πολλά χρόνια, το 296 μ. Χ. τότε που αυτοκράτορας ήταν ο Μαξιμιανός, δύο νέοι και ωραίοι στρατιώτες, από σπουδαία οικογένεια, ο Σέργιος και ο Βάκχος ήταν στενοί φίλοι και όλοι στο βασίλειο τους θαύμαζαν για την ανδρεία και τα στρατιωτικά χαρίσματά τους. Ήταν μάλιστα και αρχηγοί στρατιωτικής σχολής, όπου εκπαίδευαν νέους στρατιώτες. Όλοι πίστευαν πως και οι δύο ήταν ειδωλολάτρες. Όταν κατάλαβαν όμως ότι είναι χριστιανοί, ξεκίνησαν να τους κατηγορούν αυτοί που τους ζήλευαν και έπειτα ήρθαν τα βασανιστήριά τους.
Αφού αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα είδωλα, ο βασιλιάς οργισμένος διατάζει να τους φορέσουν γυναικείες στολές και από ένα σιδερένιο κλοιό στο λαιμό. Τους περιέφεραν στην πόλη για να γελοιοποιηθούν, αλλά οι άγιοι όχι απλώς δεν ντράπηκαν, αλλά διαρκώς προσεύχονταν στο Θεό.
Ο βασιλιάς τους λέει πως τους θεωρεί και δικούς του φίλους και ζητάει να σεβαστούν τη φιλία του και να σταματήσουν να πιστεύουν στο Χριστό. Οι άγιοι όμως του απαντούν: « Εμείς δε φανήκαμε αχάριστοι. Γνωρίζουμε πως είσαι βασιλιάς μας και ακούγαμε όλα τα προστάγματά σου. Τώρα όμως που μας ζητάς να αρνηθούμε το Θεό μας δε θα υπακούσουμε».
Θυμωμένος ο βασιλιάς στέλνει τους Αγίους στο δούκα Αντίοχο προστάζοντάς τον να τους αλλάξει με κάθε τρόπο την πίστη και αν δεν τα καταφέρει να τους θανατώσει. Ο κόσμος που έβλεπε τους Αγίους τους θαύμαζε για την ευγένεια και την ελευθερία τους. Το ίδιο και ο δούκας. Απορούσε μάλιστα: πώς είναι δυνατόν να είναι τόσο γενναίοι και τολμηροί ώστε να προτιμούν το θάνατο από τη δόξα και τη φιλία του βασιλιά;
Οι άγιοι φυλακίζονται χωρίς όμως να σταματούν να προσεύχονται. Όταν αποκοιμούνται βλέπουν έναν άγγελο πλημμυρισμένο στο φως να τους λέει: « Μη φοβάστε δούλοι του Χριστού, αλλά να έχετε θάρρος και στερεή πίστη και ο Θεός θα σας βοηθήσει».
Ο Αντίοχος τους καλεί και με λόγια κολακευτικά, παριστάνοντας δήθεν πώς είναι φίλος τους ξεκαθαρίζει πως παρόλο που τους εκτιμάει και τους οφείλει ευχαριστίες- στο Σέργιο ιδίως που τον είχε βοηθήσει να γίνει δούκας- δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση στο βασιλιά και θα αναγκαστεί να τους θανατώσει. « Εμείς δε φοβόμαστε αυτά που κυλάνε και φθείρονται, ούτε τιμή και δόξα ζητάμε. Μόνο το Χριστό θέλουμε να κερδίσουμε και τη βασιλεία του ποθούμε».
Τον Βάκχο τον έβαλαν σε μια ρόδα επάνω και του τέντωσαν το σώμα τόσο, ώστε να πεθάνει από τα φρικτά βασανιστήρια. Όταν όμως έδωσαν το σώμα του να το φάνε τα θηρία, αυτά ούτε που το άγγιξαν. Το ίδιο βράδυ ο φυλακισμένος Σέργιος βλέπει να φανερώνεται στον ύπνο του ο αγαπημένος του φίλος Βάκχος, δίνοντάς του κουράγιο και υπομονή. Έτσι, ο Σέργιος με δύναμη στην ψυχή του, υπομένει και αυτός την επόμενη μέρα φρικτά βασανιστήρια. Άγγελος Κυρίου όμως, θεραπεύει τις πληγές του. Οι δικαστές οργισμένοι τότε διατάζουν να αποκεφαλιστεί. Έτσι και γίνεται, αφού πριν ζητάει να προσευχηθεί στο Θεό. Ζητάει από το Θεό συγχώρεση και τον ευχαριστεί για την αγάπη του. Τότε ακούει μια φωνή να τον προσκαλεί στην αιώνια Ζωή, δίπλα στο Χριστό.
Οι Άγιοι Σέργιος και Βάκχος έμειναν αχώριστοι και αγαπημένοι φίλοι χάρις την κοινή πίστη τους και την αγάπη τους για το Χριστό, μένοντας ενωμένοι αιώνια κοντά του. Τη μνήμη τους τιμάμε κάθε χρόνο στις 7 Οκτωβρίου.
Ερμηνευτικά σχόλια
Σέργιος και Βάκχος: Άγιοι της εκκλησίας μας που με τη φιλία τους και την κοινή πίστη τους στο Χριστό έμειναν αιώνια ενωμένοι και αγαπημένοι. Υπήρξαν σπουδαίοι στρατιώτες. Έζησαν στα χρόνια που κυβερνούσαν οι ρωμαίοι αυτοκράτορες, διώκονταν οι χριστιανοί και πολλοί από αυτούς μαρτυρούσαν. Το δρόμο του μαρτυρίου ακολούθησαν και αυτοί.
Γενναίοι και δοξασμένοι: παρόλο που τόσο ο λαός όσο και ο βασιλιάς τους εκτιμούσαν και τους θεωρούσαν σπουδαίους για τις ικανότητές τους, αυτοί δε δίστασαν να υποστηρίξουν την πίστη τους στο Χριστό και θυσιάζοντας τη ζωή τους να χάσουν κάθε τιμή και δόξα που προερχόταν από αυτό τον κόσμο. Δεν άφησαν να τους κυριεύσει η υπερηφάνεια ότι είναι σπουδαίοι.
Προσευχή: αυτό που βοηθούσε την πίστη τους και την αγάπη τους στο Χριστό να μείνουν σταθερές ήταν η προσευχή που δεν έλειπε από κάθε στιγμή. Η προσευχή είναι ομιλία με το Θεό και γίνεται δύναμη που μας δίνει χαρά και μας στηρίζει, όποιον κίνδυνο και αν αντιμετωπίζουμε.
Φιλία: Η φιλία του βασιλιά και του δούκα δεν ήταν αληθινή, γιατί δεν υπήρχε πραγματική αγάπη. Η αληθινή αγάπη που είναι πρώτα αγάπη για το Χριστό αφήνει τον άλλο ελεύθερο να πιστεύει όπου θέλει και δε βάζει το μαχαίρι στο λαιμό. Αληθινή και ακλόνητη ήταν η φιλία των Αγίων, που ήταν πρώτα φιλία με το Χριστό.
Ερωτήσεις
1. Ποια ήταν τα πιο ωραία χαρακτηριστικά στη ζωή των αγίων;
2. Γιατί οι Άγιοι δεν άκουσαν το βασιλιά;
3. Τι τους βοήθησε να αντέξουν τη δοκιμασία του μαρτυρίου;
4. Πώς μπορούμε να είμαστε αληθινοί φίλοι μεταξύ μας;
5. Πότε μια φιλία χαλάει; Πώς μπορούμε να διαλέγουμε τους φίλους μας;
6. Ο Χριστός ευλογεί τη φιλία;
Συμπέρασμα: Η αληθινή φιλία υπάρχει σ’ αυτούς που αγαπούνε το Χριστό και κατόπιν μπορούν να αγαπούν τους ανθρώπους!
Απαντήστε στις ερωτήσεις και διαβάστε το πρώτο γράμμα κάθε απάντησης. Αν είναι σωστές θα σχηματιστεί μία λέξη. Ποια είναι;
1. Οι Άγιοι ήταν στο επάγγελμα ...
2. Οι Άγιοι αρνήθηκαν να θυσιάσουν στα ...
3. Εκεί επάνω βασάνισαν το Βάκχο.
4. Οι Άγιοι ήταν ... και τολμηροί
5. Άγιος ο Θεός, Άγιος... , Άγιος αθάνατος ελέησόν ημάς μία από τις προσευχές των Αγίων.
6. Αυτό το μήνα εορτάζουν οι Άγιοι
7. Ένα γράμμα που συναντιέται δύο φορές στο όνομα του ενός Αγίου
Λέξη που σχηματίζεται:
Κέρκυρα, 18 Οκτωβρίου 2008
