Κι όμως, η ίδια η κοινωνία είναι αυτή που βάζει φραγμούς και εμπόδια στην ελευθερία των νέων, ακριβώς γιατί αυτή είναι ψεύτικη. Τους επιτρέπει να τα δοκιμάσουν όλα, και μετά τους οδηγεί στα ναρκωτικά γιατί δεν έχουν τίποτε άλλο με το οποίον να κορέσουν την πείνα τους. Τους λέει ότι είναι ελεύθεροι να έχουν όσες σχέσεις θέλουν, αρκεί να προφυλάσσονται, αλλά δεν τους μιλά για το συναισθηματικό πλήγωμα, για την ανικανότητα να αγαπήσουν, για τα πάθη που σκοτώνουν, για τις αρρώστιες που πνίγουν. Τους λέει ότι τους αποδέχεται όπως είναι, αλλά όταν έρχεται η ώρα των εξετάσεων, μόνο για τους πετυχημένους υπάρχει μέλλον! Τους λέει ότι έχουν δικαιώματα, αλλά έρχεται η ζωή και τους διδάσκει ανεργία, κόπο, δάκρυ!
Είναι ψεύτικη η ελευθερία του «όλα επιτρέπονται» γιατί δεν κρύβει αλήθεια. Μπορεί να μην «αρέσουν» στους νέους «οι σωτήρες, να μην γουστάρουν να σωθούν», όπως λέει ο Παπακωνσταντίνου, αλλά χρειάζεται να ξέρουν πού οδηγεί αυτό το «όλα επιτρέπονται». Έχουν δικαίωμα οι νέοι να κάνουν λάθη, γι’ αυτό άλλωστε είναι νέοι και «το πάθει μάθος» γίνεται, όπως αναφέρει ο Αισχύλος, ωστόσο δεν πρέπει υποκριτικά η κοινωνία να τους καλλιεργεί τέτοιες ψευδαισθήσεις!
Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να μας αγαπούν αληθινά και να μας πουν αυτό που χρειάζεται για τη ζωή μας. «Όλα επιτρέπονται» λέει κι ο Απόστολος Παύλος. Και συμπληρώνει «αλλά δεν μας συμφέρουν όλα». Αν δοκιμάζουμε, χρειάζεται να ξέρουμε πού μας βγάζει αυτή η δοκιμή. Κι αυτό δεν θα το μάθουμε στο «όλα επιτρέπονται» της κοινωνίας μας, αλλά μονάχα στη γνησιότητα της πνευματικής σχέσης που μας δίνει η Εκκλησία μας.
Εκεί και τα λάθη διορθώνονται, ακριβώς γιατί η αγάπη γιατρεύει. Εκεί ξέρουμε ποιο είναι το μέτρο, γιατί η αγάπη μαθαίνει. Εκεί βρίσκουμε τη γνήσια ελευθερία, γιατί η αγάπη δεν κολακεύει. Εκεί ελπίζουμε και είμαστε όπως είμαστε, γιατί η αγάπη δεν ξεχωρίζει! Με το Χριστό «όλα επιτρέπονται» και τίποτε δεν μας βλάπτει, γιατί η αγάπη τολμά και νικά! Με το Χριστό κανείς δεν αντιμετωπίζει υποκριτικά και ψεύτικα τη ζωή, γιατί η αγάπη είναι αλήθεια! Με το Χριστό τίποτε δε γίνεται καταναγκαστικά γιατί η αγάπη ελευθερώνει!
Χωρίς Θεό «όλα επιτρέπονται». Κοντά στο Θεό όλα είναι ελεύθερα! Ας διαλέξουμε το δρόμο που μας ταιριάζει. Ακόμα κι αν ξεκινάμε από τα «επιτρέπονται» όμως, ο δρόμος του Θεού πάντα θα είναι ανοικτός. Γιατί η αγάπη Του είναι η μοναδική που ούτε γνώρισε ούτε θα γνωρίσει ποτέ τέλος και όρια!
π. Θεμιστοκλής
