«Οι μέλισσες εγλύκαναν την τύψη
Και πήρανε το έγκλημα στην πλάτη
Το φέρανε στη λίμνη και το πνίξανε
Κι ήταν ζεστή η ανάμνηση του ύπνου»
Πορεία προς την λήθη των παθών. Συλλέκτες εμπειριών, κτίστες οικοδομημάτων, για να γλυκάνει η σκέψη, να πνιγεί στις μέριμνες και στις μικρές ηδονές που φέρνουν ύπνο. Μόνο ένα έγκλημα παραμένει α-λήθεια. Αυτός που προδόθηκε, μπορεί να νικήσει τον θυμό του. Αυτός που πρόδωσε, έχει σημαδευτεί για πάντα. Δεν υπάρχει δίκιο, ούτε δικαίωμα. Η σκιά της αγάπης που ξεπουλήθηκε, το στοιχειό του προσώπου που παραμερίστηκε ενώ μοιράστηκε το θαύμα του ΕΜΕΙΣ, η τύψη για το «εγώ μόνο» δεν γλυκαίνεται. Φυγή και απώλεια, η χωρίς μετάνοια πορεία προς την λήθη.
π. Θ.Μ.
Μεγάλη Πέμπτη 2019
