«Από ένα θαύμα
Από ένα πρόσωπο πορείας
Παίρνεται ο θυμός μου
Νοσταλγούσε τη νύχτα
Τον ύπνο σαν μια ελεύθερη σιωπή
τώρα ορέγεται το ρέμα
Τον ήλιο τη σπηλιά!»
Το πρόσωπο που μου λείπει. Που σου λείπει. Αν Το βρεις, αν Το βρω, ο ύπνος του θανάτου είναι απλά μια σιωπή του σώματος. Αν Το βρεις, αν Το βρω, η καρδιά θα επιθυμήσει το ρέμα της αγάπης, τον ήλιο της διαφάνειας, τη σπηλιά του μεγάλου μυστικού: πλαστήκαμε για ένα Πέρασμα! Όλη η ζωή όχι μια προσμονή, αλλά μία γέννα του θαύματος!
π. Θ.Μ.
Νια Δευτέρα 2019
