Μεγάλη η
Εβδομάδα. Μας θυμίζει μέσα από την μουσική της εκκλησιαστικής μας παράδοσης,
μέσα από τον λόγο των ποιητών μας, μέσα από την συνάντησή μας στους ναούς μας
την Οδό, την Αλήθεια, την Ζωή που γίνεται Ανάσταση.
«Πιστεύω στα δισταχτικά αδέξια βήματα των ταπεινών και
στον Χριστό που διασχίζει την Ιστορία» (Τάσος Λειβαδίτης).
Διστακτικοί και
αδέξιοι είμαστε κι εμείς. Μέσα στα πάθη και τα λάθη μας. Παραδομένοι στους
λογισμούς μας και στην δύναμη του εγώ μας. Μα η Μεγάλη Εβδομάδα μας κάλεσε να
βρούμε ταπείνωση στον βηματισμό μας και να εμπιστευθούμε τον Χριστό που
διασχίζει την Ιστορία.
«Ζήσαμε πάντοτε αλλού και μόνον όταν κάποιος μας
αγαπήσει ερχόμαστε για λίγο» (Τάσος Λειβαδίτης).
Στην Μεγάλη
Εβδομάδα καταλαβαίνουμε ότι ζούμε
αλλού. Μένουμε στο νυν και λησμονούμε το
αεί. Περιμένουμε από τους άλλους να μας αγαπήσουν, να νοιαστούν, να ασχοληθούν,
αλλά δεν βλέπουμε Εκείνον που μας αγαπά για να έρθουμε στο Φως όχι για λίγο,
αλλά για πάντα.
«Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε
κιόλας νεκροί» (Τάσος
Λειβαδίτης).
Η Μεγάλη Εβδομάδα
ήταν και παραμένει πρόσκληση να ανοίξουμε τις καρδιές μας, να δούμε ότι ζούμε
χωρίς να ξέρουμε αν ακολουθούμε την όντως Ζωή γιατί δεν είναι μόνο επιβίωση η
ζωή μας, αλλά μοίρασμα, συγχώρεση, ακόμη και θάνατος των δικαιωμάτων μας για
τον άλλον. Ας ανοίξουμε την καρδιά μας
Σ’ αυτόν που μας έδωσε την δική Του για να γίνουμε παιδιά Του. Δηλαδή να ζούμε
για πάντα.
Κύριε, είσαι το καθημερινό ψωμί μας, η μεγάλη νοσταλγία
μας να ξαναγυρίσουμε-πού; Είσαι η μήτρα
που θα μας γεννήσει με το θάνατό μας. Αμήν» (Τάσος Λειβαδίτης).
Μηδείς φοβείσθω
τον θάνατον. Ηλευθέρωσε γαρ ημάς ο του Σωτήρος θάνατος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν.
Εφάνη η κοινή βασιλεία. Αυτή της Αναστάσεως και της Αγάπης!
Κέρκυρα, Νια Δευτέρα
9 Απριλίου 2018
