Ο άγιος Ελευθέριος, όπως και όλοι οι μάρτυρες, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, καταγωγής, κοινωνικής κατάστασης, νίκησε μία κατάσταση που ονομάζουμε σήμερα «χειριστικότητα». Αυτός που έχει ισχύ επιθυμεί να φέρει κοντά του, να εξαρτήσει, να κάνει πειθήνιο όργανό του αυτόν που θεωρεί ανίσχυρο, να μην του επιτρέψει να έχει δική του άποψη. Έτσι και ο αυτοκράτορας Αντωνίνος πίστευε ότι ο Ελευθέριος θα θαμπωθεί από την κολακεία και τις υποσχέσεις ή θα φοβηθεί.
Η χριστιανική πίστη όμως κάνει τον άνθρωπο να ζητά
την Αλήθεια που είναι ο Χριστός. Και η αλήθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο από το
θάμβος της αυτάρκειας, της καλοπέρασης, του σαρκικού φρονήματος, κάνοντάς τον
να εμπιστεύεται τον Χριστό. Κι έτσι ο άνθρωπος γίνεται απαθής στις κολακείες, σε
όποιο χαρακτηριστικό του κι αν απευθύνονται.
Τον ελευθερώνει όμως και από τον φόβο της
περιθωριοποίησης, της πίεσης να σβήσει τη συνείδησή του ενώπιον κάθε μορφής
εξουσίας, συγγενικής, κοσμικής, πολιτισμικής, κυρίως όμως μπροστά στην αίσθηση
ότι ο παρών κόσμος και χρόνος είναι πιο πάνω από τον Θεό.
Και σήμερα λειτουργούμε υπό το θάμβος της επιθυμίας
και της ικανοποίησής της πέρα από το όποιο ήθος ή υπό τον φόβο ότι δεν θα
πετύχουμε την αγάπη των άλλων. Γι’ αυτό ή κάνουμε εκπτώσεις στις αρχές μας ή τις
καταργούμε εντελώς. Υποκύπτουμε εύκολα στην κολακεία ότι θα είμαστε
ευτυχισμένοι αν ακολουθούμε την νεο-ειδωλολατρία των καιρών μας.
Το όνομα του Αγίου τα λέει όλα. Κληθήκαμε να είμαστε ελεύθεροι, εν αληθεία, εν Χριστώ. Ας πρεσβεύει για μας.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
15 Δεκεμβρίου 2024