Ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος ανήκει στους αποστολικούς Πατέρες της Εκκλησίας. Ήταν το παιδί που κράτησε στα χέρια Του ο Χριστός και προέτρεψε όλους μας να γίνουμε σαν τα παιδιά, νήπιοι στην κακία, για να κερδίσουμε τη βασιλεία των Ουρανών. Ο άγιος ήταν μαθητής του ευαγγελιστή της Αγάπης αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Έγινε επίσκοπος Αντιοχείας και μαρτύρησε στη Ρώμη το 113 μ.Χ. Η παράδοση λέει ότι τα λιοντάρια άφησαν την καρδιά του, στην οποία το αίμα σχημάτισε το όνομα «Ιησούς Χριστός».
Ο άγιος Ιγνάτιος
μάς άφησε μία σπουδαία διδασκαλία για την εποχή μας. Ζήτησε από τους
χριστιανούς να παραμένουν ενωμένοι γύρω από τον επίσκοπο στη ζωή της Εκκλησίας
και να συναντιούνται στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η διδασκαλία αυτή,
εκτός του ότι είναι συνέχεια των λόγων του Χριστού στον Μυστικό Δείπνο, είναι
και μια πολύτιμη υπενθύμιση σε όσους θεωρούν ότι η Εκκλησία είναι ένας
θρησκευτικός και πολιτιστικός θεσμός, ο οποίος διαφυλάττει έθιμα και παραδόσεις,
ενώ σ’ αυτήν πηγαίνουμε όταν αισθανόμαστε την ανάγκη να ανάψουμε ένα κερί, να
κάνουμε μια προσευχή ή να παρηγορηθούμε για τις δυσκολίες της ζωής μας. Η
μετοχή μας στην εκκλησιαστική ζωή περνά μέσα από το μυστήριο της Θείας
Ευχαριστίας. Εγγυητής της ενότητας της Εκκλησίας και της συμπόρευσης των μελών
της, των πιστών δηλαδή, είναι ο επίσκοπος, ως θεσμός και ως πρόσωπο που είναι ο
προεστώς της θείας Ευχαριστίας. Ο επίσκοπος δεν είναι ένας τίτλος ή ένα αξίωμα,
αλλά ο επικεφαλής της λατρείας της κατά τόπον Εκκλησίας. Όποιος δεν κοινωνεί το
σώμα και το αίμα του Χριστού και δεν συμμετέχει έτσι στη ζωή της Εκκλησίας,
στην πραγματικότητα δεν ζει την πίστη στην αυθεντικότητά της.
Παρασυρμένοι από
το ατομοκεντρικό πνεύμα του πολιτισμού μας, το οποίο ταυτίζει την ευτυχία με
την κατανάλωση ως εκπλήρωση των επιθυμιών μας στον παρόντα χρόνο, έχουμε
λησμονήσει, κλήρος και λαός, ότι η Εκκλησία είναι σώμα Χριστού, στο οποίο ο
καθένας και η καθεμιά από εμάς είμαστε οργανικά του μέλη μόνο όταν κοινωνούμε
τον Χριστό. Ούτε η αμαρτία, στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να μας χωρίσει από
τον Χριστό, όταν είμαστε μέλη του σώματός Του. Διότι υπάρχει το μυστήριο της
μετανοίας, το οποίο δεν έχει να κάνει με το αν έχουμε ανάγκη ή όχι να το
βιώσουμε, αλλά είναι μία συνεχής επάνοδός μας στο δέντρο της Εκκλησίας και ένα
νέο μπόλιασμα σ’ αυτό, ώστε να είναι οι καρποί μας καρποί Πνεύματος Αγίου. Και
σ’ αυτό χρειάζεται ο επίσκοπος. Αυτή είναι και η αποστολή του. Να υπενθυμίζει ότι
ο Χριστός μάς δίνεται για να Τον κοινωνούμε!
Ο άγιος Ιγνάτιος
υπενθυμίζει και μια άλλη αλήθεια. Να αντιμετωπίζουμε την χλεύη του κοσμικού
φρονήματος διότι παραμένουμε χριστιανοί μιμούμενοι την πραότητα και την
ταπείνωση του Χριστού. Το θέμα δεν είναι να βρούμε τα δίκια μας στην εποχή μας,
αλλά να αγαπούμε. Ο χριστιανός θα διωχθεί, κυρίως ψυχικά, όταν θέλει να
κρατήσει το ήθος του Ευαγγελίου. Θα αισθανθεί μοναξιά. Δεν πρέπει να θυμώνει,
ούτε να κατακρίνει τον κόσμο, αλλά να αντιτάσσει την καλοσύνη και την αγάπη, με
την ελπίδα ότι όσοι τον γνωρίζουν, ακόμη κι αν τον απορρίπτουν, θα αποδεχθούν
ότι ζει όπως πιστεύει κι αυτό είναι παράδειγμα που θα αφήσει τον Θεό να μιλήσει
στις καρδιές όσων απορρίπτουν την πίστη.
Ο άγιος Ιγνάτιος, που εορτάζει στις 20 Δεκεμβρίου, είναι μία μορφή που μας προετοιμάζει για τα Χριστούγεννα. Ας τον ακούσουμε.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
στο φύλλο της Τετάρτης 18 Δεκεμβρίου 2024
