ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ 3
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ
«Ψυχή, μη λησμονείς την έπαρση.
Το άσπονδο που τρέφεις,
σαν έρωτας σκληρότατος υπάρχει
και εισχωρεί ως το μεδούλι του σκελετού,
που συγκρατεί του σώματος την ύψωση.
Μη λησμονείς την έπαρση,
φαρμάκι αδυσώπητο, φάρμακο δυνατό
κρατάει την έκφραση άκαμπτη
και δυναμώνει η γνώση του χωρισμού.
Ποιος χωρισμός θα σε βαστάξει ανένδοτη
κι ακέρια; Πώς ημπορεί
μια τέτοια να συγχωρήσει προσφορά;
Ω συμφορά, τα χέρια της αγάπης παραλύουν
και προχωρεί στο δρόμο της πορείας,
εξόριστος ο άνθρωπος.
Δίχως της συγκατάβασης τη χάρη,
στεγνών’ η δύναμη την ευφορία του σώματος.
Σα θάνατος αδιέξοδος η δύναμη της έπαρσης,
σπάνιο, απαίσιο χάρισμα της μοναξιάς αγέρωχης.
Μη λησμονείς την έπαρση.
Μονάχα, όταν σου γίνει δοκιμασία, ψυχή,
θα μάθεις τη σημασία
της άκρατης, σφοδρής υπερηφάνειας
το ακόρεστο μυστικό»
(«Ψυχή, μη λησμονείς τη έπαρση», από την συλλογή «Της μοναξιάς και της έπαρσης», 1951)
Εξόριστος ο άνθρωπος από την αγάπη, όταν επαίρεται. Δεν είναι το χάρισμα δώρο που μοιράζεται. Δεν είναι η απόφαση της διαφορετικότητας αρχή συνάντησης, μονάχα δόξα του εγώ. Μένουμε έξω από τον νυμφώνα του έρωτα, σαν λέμε «δεν πειράζει, αφού υπάρχω εγώ». Πλαστήκαμε για να κόβουμε έστω και το ελάχιστο της καρδιάς, για να πούμε «πάρε κι εσύ». Πλαστήκαμε για να βλέπουμε το εντός μας και να νιώθουμε πως ό,τι κι αν είναι, όσο κι αν έχουμε, να βγούμε απ’ αυτό μονάχοι μας δεν το μπορούμε. Αρχή η συγκατάβαση. Να βλέπουμε την ζωή και μέσα απ’ τα μάτια του άλλου. Μόνο εγώ, δεν με νιώθουν, δεν είναι όπως εγώ, η εξορία από την αγάπη. Το σκοτάδι μιας μικρής κόλασης. Θα μας βρει με ταπείνωση ο Νυμφίος;
π. Θ.
19 Απριλίου 2022
Μεγάλη Τρίτη
