ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΪΩΝ
«Ευλογημένος ο ερχόμενος. Καλώς να ορίσει...
τούτος ο Ερχόμενος Αμνός δεν έχει πια να άρει
τις αμαρτίες του κόσμου. Γιατί απόσβεσεν ο Κόσμος
την Αμαρτία. Non est Peccatum. Βαρύτερη αποστολή
του μέλλεται. Ο κόσμος τώρα σπαταλά τον Χρόνο.
...Ήρθεν ανθρώπους ν’ απαντήσει,
και ήβρε Τσουβάλια της Απωλείας, να μην προσδοκούν
Ανάστασή τους»
(«Adventus»)
Δεν Τον περιμένουμε. Ένα επεισόδιο στην ζωή μας είναι η είσοδός Του. Ξοδεύουμε τον χρόνο μας χωρίς Αυτόν. Χωρίς τον πόθο Του. Χωρίς να περιμένουμε κάτι περισσότερο, παρεκτός τα καλά και συμφέροντα. Αμαρτία δεν υπάρχει για μας. Τι να Τον κάνουμε; Φοβόμαστε τον θάνατο, αφού δεν προσδοκούμε την ανάστασή μας. Κι όλα γύρω μας κρύβουν το τέλος.
Μα Εκείνος επιμένει. Εισοδεύει. Απλώνει τα χέρια. Δίνει και Αίμα και Πνεύμα. Κοιτάζει με τρυφερότητα. Κρατά στο ένα χέρι το χειρόγραφο του λόγου Του. Και με το άλλο ευλογεί. Μας δείχνει τον δρόμο και, παρότι ξέρει, αγαπά. Συγχωρεί. Προσφέρεται.
Θα έρθει η Ανάσταση. Θα εισέλθουμε στον τρόπο της μαζί Του;
12 Απριλίου 2020
Των Βαγιώνε
