Γιορτή χαράς το Δεκαπενταύγουστο! Γιορτή οικογενειακή και κοινοτική. Στα νησιά, αλλά και στα ορεινά και παραθαλάσσια χωριά επανέρχονται οι ξενιτεμένοι, για να συναντήσουν τους οικείους και να γιορτάσουν. Αλλά και στις πόλεις, όσοι εξακολουθούν να ζούνε την παράδοση της Εκκλησίας, κατακλύζουν τους ναούς, στη συνέχεια τρώνε μαζί κι αισθάνονται ότι η Μάνα του Θεού γίνεται η αιτία για να ξαναβρεί η οικογένεια την εστία της, που είναι το σπίτι, η συγγένεια, η σχέση!
Η Μάνα του Θεού όμως μας δείχνει και μιαν άλλη οδό. Είναι αυτή που αποτυπώνει η Ελισάβετ στον χαιρετισμό της, όταν την επισκέπτεται η Παναγία στην ορεινή της πόλεως Ιούδα. Έγκυες και οι δύο, έτοιμες να φέρουν στον κόσμο τον Πρόδρομο του Θεού και τον Ίδιο τον Θεό. « Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου», αναφωνεί η Ελισάβετ. Πέρα από το θεολογικό νόημα του χαιρετισμού, μπορούμε να διακρίνουμε μία ακόμη μεγάλη αλήθεια: ότι η γυναίκα είναι ευλογημένη όταν εκπληρώνει μία από τις αποστολές που εκ φύσεως και δωρεάς Θεού έχει: να κυοφορεί και να γεννά. Όχι μόνο διότι το ανθρώπινο γένος συνεχίζει να υπάρχει δια της δημιουργίας, αλλά διότι η ίδια η γυναικεία φύση βρίσκει προορισμό μέσα από την μητρότητα. Δεν είναι μια ξεπερασμένη αντίληψη, παρότι οι καιροί μας, επηρεασμένοι από την εν πολλοίς εύλογη ανάγκη η γυναίκα να μην καταπιέζει τα φυσικά και επίκτητα χαρίσματά της, καθιστάμενη μόνο νοικοκυρά και υποχείριο του άνδρα, έχουν φτάσει να θεωρούν την μητρότητα μη προτεραιότητα. Ότι η ευτυχία της γυναίκας εξαρτάται κυρίως από την καριέρα, από την σεξουαλική της ζωή, από την θέση της όχι ως προσώπου, αλλά ως φύλου στην κοινωνία.
Ο χαιρετισμός της Ελισάβετ μιλά για ευλογία. Η δωρεά του Θεού δεν περιορίζεται στην μητρότητα ως βιολογική λειτουργία. Είναι και η παιδαγωγία. Είναι η ανάπτυξη σχέσης με το παιδί, η ανατροφή του με σχέδιο, αφιέρωση, αγάπη, μέριμνα για τις ανάγκες του και ταυτόχρονα με στόχευση την ελευθερία του! Η μητρότητα δεν είναι δουλεία. Η αγάπη δεν είναι δουλεία. Είναι ξενύχτι προσφοράς, έγνοιας, φροντίδας και την ίδια στιγμή επίγνωση ότι το παιδί δεν ανήκει στην μάνα, αλλά προορίζεται να την εγκαταλείψει. Δεν είναι κτήμα της γυναίκας, αλλά ύπαρξη που χρειάζεται να σπουδάσει το «σχετίζεσθαι» σε πλήρη και απόλυτη χρόνο, με τις χαρές και τις λύπες, το μοίρασμα, αλλά και την ευθύνη, τα δικαιώματα, αλλά και τις υποχρεώσεις. Κι εκεί η μάνα αισθάνεται ότι η ζωή της έλαβε ένα μοναδικό νόημα. Έφερε άνθρωπο στον κόσμο και τον οδήγησε στην απόκτηση ταυτότητας, προσωπικότητας, τον ετοίμασε ώστε να φύγει από κοντά της.
Αυτήν την σχέση αγάπης και ελευθερίας η Ελισάβετ χαρακτηρίζει ευλογία μοναδική! Όλες οι μητέρες γεννούν και μεγαλώνουν παιδιά που απευθύνονται σε ένα μέρος των ανθρώπων. Η Παναγία γέννησε τον Υιό του Θεού, ο Οποίος προσέλαβε σύμπασα την ανθρώπινη φύση, σχετίστηκε, σχετίζεται και θα σχετίζεται με τον καθέναν διαχρονικά, για να μοιραστεί την αγάπη που οδηγεί στην ελευθερία της αιωνιότητας. Γι’ αυτό και η Θεοτόκος είναι η πιο ευλογημένη!
Στην εκκλησιαστική και οικογενειακή σύναξη του Δεκαπενταυγούστου, γυναίκες και άνδρες, μεγαλύτεροι και μικρότεροι, ας σπουδάσουμε την χαρά της θεϊκής ευλογίας να υπάρχει και για μας η Μητέρα της ζωής!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην « Ορθόδοξη Αλήθεια»
στο φύλλο της Τετάρτης 14 Αυγούστου 2019
