Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην Ιστορία της ανθρωπότητας ήταν αυτό του αποκεφαλισμού του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Ο προφήτης που κήρυξε μετάνοια, άνοιξε τον δρόμο για τον Χριστό, Τον βάφτισε, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται διότι ελέγχει την εξουσία. Αρνείται τη διαφθορά της κοινωνίας σε συλλογικό επίπεδο, όπως αυτή εκφραζόταν με τον εγωκεντρισμό, ζητά την οικειοθελή ελεημοσύνη με την παραχώρηση των περισσευούμενων υλικών αγαθών, αρνείται τη συκοφαντία εις βάρος των άλλων με σκοπό την οικειοποίηση της θέσης και της περιουσίας τους, αρνείται το δικαίωμα των ισχυρών να παραβιάζουν τις θεμελιώδεις αξίες της κοινωνίας, όπως αυτές αποτυπώνονται στον σεβασμό στους οικογενειακούς δεσμούς. Και η εξουσία τον θανατώνει, διότι ο εκφραστής της γοητεύεται από έναν ασελγή χορό μιας κοπελίτσας, εξίσου διεφθαρμένης με την μητέρα της, η οποία έχει ως δόγμα της το «κάνω ό,τι θέλω».
Ο Πρόδρομος είναι ο αυθεντικός επαναστάτης. Μπορεί να μην έχει τη δημοτικότητα μορφών όπως ο Τσε ή οι «ήρωες» των μουσικών συγκροτημάτων, τους οποίους το παγκόσμιο σύστημα χρησιμοποιεί για να εκτονώνει την επαναστατικότητα των νέων, όμως δείχνει ότι η επανάσταση έχει νόημα όταν οδηγεί στην μεταμόρφωση της ύπαρξης. Διότι γνήσιος είναι ο επαναστάτης όταν νικά τα πάθη του, πραγματοποιεί έξοδο από την προτεραιότητα του «εγώ» του, υπερασπίζεται τα κύτταρα της κοινωνίας, δε λυγίζει μπροστά στις απειλές των ισχυρών, ζει λιτά και ασκητικά, δεν κάνει κακό, αλλά προφυλάσσει από αυτό, έχει επίγνωση των ορίων του, πιστεύει και γνωρίζει πότε να αποσυρθεί, δεν κάνει μαθητές για να γκρεμίσουν τον κόσμο με την εκδίκηση και την τιμωρία, αλλά για να τον οικοδομήσουν στην αλήθεια, είναι έτοιμος να φτάσει στο μαρτύριο της καρτερίας, της θυσίας, της αγάπης, διότι όλα ξεκινούν από τον Θεό και επιστρέφουν σ’ Αυτόν!
Οι επαναστάτες που προτυποποιούνται είναι του παρόντος κόσμου. Ο Πρόδρομος βρίσκεται δίπλα στον Χριστό και τιμάται στην αιωνιότητα και από την Εκκλησία και από όλους όσους αναζητούν την αλήθεια. Οι επαναστάτες φωτογραφίζονται με βλέμμα ειρωνικό ή λυπημένο ή και άγριο. Κρατούνε όπλα και κάνουν τους νέους να θαυμάζουν τον δυναμισμό, το ακαταμάχητο, κάποτε την άρνηση να αποδεχτούν έναν κόσμο καταναλωτισμού, χωρίς φαντασία, χωρίς δικαιώματα. Ο Πρόδρομος απεικονίζεται να κρατά την κεφαλή του, ως υπενθύμιση ότι ο αληθινός επαναστάτης μπορεί να χάσει τη ζωή του εξαιτίας της κακίας των ανθρώπων, όμως ο λόγος και το παράδειγμά του είναι σημάδια αντίστασης στο κακό, όχι υποταγής ή υιοθέτησής του. Εχθροί του κοσμικού επαναστάτη είναι το σύστημα, η εξουσία, οι συμβιβασμένοι. Ο Πρόδρομος δεν εχθρεύεται κανέναν. Πιστεύει ότι όλοι, όποια θέση κι αν κατέχουν, μπορούν να βρούνε την αλήθεια, αρκεί να ξεκινήσουν από τον Θεό και το Ευαγγέλιο. Δε διστάζει να υπενθυμίζει και να αφυπνίζει προς αυτή την κατεύθυνση, ακόμη κι αν γίνεται δυσάρεστος. Οι επαναστάτες του κόσμου αρνούνται την ελευθερία των εχθρών τους. Ο Πρόδρομος μιλά σ’ αυτήν.
Άγνωστος σε πολλούς νέους ο τελευταίος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης. Αν τον αφήσουμε όμως να μιλήσει στις καρδιές μας, τότε θα βρούμε αυτό το αυθεντικό πρότυπο της επανάστασης για να ξανακερδίσουμε τις αξίες που νοηματοδοτούν την ψυχή μας. Και τότε η ήττα της άδικης εξουσίας είναι θα οριστική!
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
Στο φύλλο της Τετάρτης 30 Αυγούστου 2017
